Lyon Sprague de Camp to jeden z najbardziej wpływowych pisarzy science fiction i fantasy XX wieku. Choć sama jego twórczość nie należy obecnie do wyjątkowo popularnych, to dzięki jego pracy redaktorskiej, naukowej i zaangażowaniu w działalność amerykańskiego fandomu, przyczynił się do rozwoju fantastycznych światów i teorii literackich, które inspirowały kolejne pokolenia pisarzy.
WIĘCEJ
Niedawno pisałem o tym, że jedna z powieści Roberta Jordana o Conanie ma w sobie tyle fabuły, że lepiej było napisać opowiadanie, niż na siłę rozdmuchiwać to do postaci powieści. O Conanie gladiatorze można by powiedzieć to samo. Z tą tylko różnicą, że lepiej by było, gdyby utwór ten nie powstał.
WIĘCEJ
Nie wiem kim właściwie jest Sean A. Moore, wiem jedynie, że oprócz trzech powieści o Conanie zdążył jeszcze napisać nowelizację scenariusza filmowego do Kulla zdobywcy. Niedługo później zmarł, nie zostawiając po sobie wiele więcej tekstów. A szkoda, ponieważ wiele wskazuje na to, że wyjątkowo dobrze czuł się w skórze autora powieści o Conanie z Cymerii.
WIĘCEJ
Choć uważam Roberta Jordana za jednego z lepszych kontynuatorów serii o Conanie, to jednak piąta z książek jego autorstwa nie trzyma odpowiedniego poziomu. Niestety, tym razem, mimo że cała historia mi się podobała, autor niepotrzebnie rozdmuchał ją do rozmiarów powieści. Tymczasem historia o Jondrze, bogatej miłośniczce polowań, która wpada w tarapaty, ponieważ tym razem zaplanowała zapolować na bestię nie do końca z tego świata, zasługuje raczej na porządne opowiadanie. Nie trzeba było rozwijać wszystkich tych wątków, które w rzeczywistości do niczego nie prowadzą.
WIĘCEJ
Steve Perry to pisarz, który już nie jednokrotnie dawał się wynająć różnym wydawcom, którzy dzierżyli w ręku prawa do publikowania książek osadzonych w konkretnych światach, znanych z gier czy filmów. O ile jednak jego powieści z serii “Aliens” wydają się jednymi z ciekawszych, to już w przypadku Conana autor ten nie popisał się zbyt dużym wyczuciem, ani też znajomością realiów, w których przyszło żyć prowadzonemu przez niego bohaterowi. W rezultacie nonsens goni nonsens.
WIĘCEJ
Krótki epizod z życia Conana, który dałoby się upchnąć w ciekawie skonstruowanym opowiadaniu, stał się kanwą powieści, która poza aspektem przygodowym ma niewiele do zaoferowania. Dowiadujemy się po prostu, co wydarzyło się podczas kilku dni, które Conan spędził w shemickich państwach-miastach, w których władza cywilna łączy się często z lokalnymi kultami. Liberalna i wyróżniająca się na tym tle w bardzo pozytywny sposób Qjara, ma stać się ofiarą dla Wotanty, nienasyconego boga ich sąsiadów z miasta Sark, których reprezentują król Anaksymander i kapłan Khumanos.
WIĘCEJ
Księżniczka Ismaia, córka królowej Rufii i króla Aphratesa z shemickiego miasta-państwa Baalur, jest dręczona przez tajemnicze koszmary, związane z postacią mrocznej czarodziejki. Mimo starań nadwornego medyka Caspiusa nie udaje się jej wyleczyć, co gorsza epidemia koszmarów rozlewa się powoli po całym mieście.
Conan przebywa w Koth, gdzie jest dowódcą armii Tethruna, buntownika, który postanowił obalić tyrana Raguly, jednego z baronów, słynnych z ciemiężenia swoich poddanych. Choć władca próbuje umknąć, biorąc za zakładniczkę córkę Tethruna, Conan zabija go, kładąc kres tyranii.
WIĘCEJ
Drugi tom trylogii Andrew J. Offutta o Conanie z Cymerii pokazuje nam barbarzyńcę w sytuacji, w której pozostawiliśmy go po wydarzeniach z tomu “Conan i czarownik“. Odzyskał on uwięzioną w lustrze przez Hissar Zuula duszę, nie znalazł jednak jeszcze sposobu na to, by uwolnić ją ze zwierciadła. Jednak kiedy przypadkiem ratuje przed rabusiami nieostrożną szlachciankę, okazuje się, że jest ona kuzynką królowej położonego niedaleko niewielkiego królestwa Khoraji. Jest więc szansa na to, by zgodnie z przepowiednia Piaskuna koronowana osoba stłukła lustro, uwalniając uwięzioną w nim duszę.
WIĘCEJ
“Conan niezwyciężony” to pierwszy tom serii powieści Roberta Jordana o Conanie pokazuje nam wczesne lata kariery barbarzyńcy w świecie Hyboryjczyków. Niedługo po wydarzeniach opisanych w “Wieży Słonia” Roberta E. Howarda, jest on wciąż złodziejem, który zaczyna się uważac za najlepszego w całym Shadizarze. Z tego powodu zostaje wynajęty do nietypowego zadania. Miejscowy król, Tiridates, otrzymał od władcy Turanu, Yildiza w podarunku pięć medalionów i inne wartościowe rzeczy, które świadczyły o ich wzajemnej przyjaźni i szacunku. Zadaniem Conan jest zdobycie tych medalionów.
WięceJ
Właściwie trudno potraktować tę powieść jako… powieść. Nie jest to samodzielny utwór, ponieważ zakończenie pozostaje otwarte w taki sposób, że właściwie trudno sobie wyobrazić, by nie było kontynuacji. Na dodatek całość ma objętość niewiele większą niż dłuższe opowiadanie, a i struktura fabularna, właściwie jednowątkowa, przemawia za tym, by uznać te książkę za nowelę.